ΔΡΑΣΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΔΡΑΣΗ, τώρα
Ιδρύουμε νέα πολιτική κίνηση. Το όνομά της «ΔΡΑΣΗ». Γιατί αυτό χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα. Δράση κι όχι λόγια. Δράση τώρα, κι όχι αύριο.

Η κρίση είναι εδώ
Όλοι εμείς που υπογράφουμε τη Διακήρυξη αυτή διαπιστώνουμε, μαζί με τους περισσότερους πολίτες, ότι η πατρίδα μας βυθίζεται σε μια πρωτοφανή, στα τελευταία 35 χρόνια, κρίση. Η απειλή της οικονομικής χρεοκοπίας είναι ορατή. Η εργασιακή ανασφάλεια και η ανεργία, η ακρίβεια και οι χαμηλοί μισθοί και συντάξεις, τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και η διαφθορά, η αναβίωση της τρομοκρατίας και η κλιμάκωση της βίας και της εγκληματικότητας, συνιστούν όλο και πιο έντονα οδυνηρά βιώματα για τους Έλληνες πολίτες. Το παράλυτο κράτος και η ανυποληψία των δημοσίων θεσμών ενισχύουν το κλίμα ανασφάλειας και απαισιοδοξίας. Ο εφιάλτης μιας κοινωνίας χωρίς συνοχή και αλληλεγγύη, χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς κοινωνική προστασία, χωρίς σεβασμό για τον πολίτη και τα δικαιώματα του είναι εδώ, μπροστά μας.Τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας αδυνατούν να βγάλουν τη χώρα από την πολύπλευρη κρίση, γιατί τα ίδια συνιστούν το κύριο μέρος του προβλήματος. Ενώ η κρίση απαιτεί συναινέσεις και συνεργασίες τα δύο αυτά κόμματα τις απορρίπτουν. Καταφεύγουν σε όσα μας έφεραν στο σημερινό χάλι: το λαϊκισμό, τη δημαγωγία, την παροχολογία, την εκλογολογία. Αγωνιούν, όχι για το πώς θα αντιμετωπίσουν την κρίση, αλλά για τις επόμενες δημοσκοπήσεις.

Κόμμα καταλύτης
Στην κατάσταση που περιγράψαμε απαντούμε: «Δεν πάει άλλο». Στο δίλημμα μοιρολατρία ή δράση, επιλέγουμε τη ΔΡΑΣΗ.Ιδρύουμε κόμμα καταλύτη που θα επιδιώξει να επιβάλλει την αλήθεια και την κοινή λογική στην πολιτική μας ζωή. Διεκδικούμε την πολιτική δύναμη που θα υποχρεώσει την εξουσία να αντιμετωπίσει τα χρονίζοντα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας. Θέλουμε να είμαστε ένα «σωστό κόμμα», που δεν διεκδικεί την εξουσία, για την εξουσία, δεν διεκδικεί την ψήφο διαμαρτυρίας για τη διαμαρτυρία, δεν στηρίζεται σε κομματικούς στρατούς, δεν συναλλάσσεται με κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές συντεχνίες. Στηρίζεται στη κοινή λογική και απευθύνεται στους σκεπτόμενους πολίτες.Είναι αλήθεια ότι πολλοί από εμάς που συνυπογράφουμε ξεκινάμε από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες. Στη ζωή μας είχαμε διαφορετικές προτεραιότητες. Ορισμένοι συμμετείχαμε στο πολιτικό σύστημα. Γνωρίζουμε από μέσα τις αγκυλώσεις του και γι αυτό γνωρίζουμε καλά τις αντιστάσεις του. Άλλοι από εμάς προέρχονται από την ενεργό κοινωνία πολιτών και άλλοι δεν είχαμε καμιά προηγούμενη ανάμιξη στα κοινά. Τα προβλήματα που όλοι οι πολίτες αντιμετωπίζουν, επιβάλλουν να βάλουμε στην άκρη τις όποιες διαφορές μας και να αγωνισθούμε μαζί για να βγούμε από το τέλμα της ακινησίας. Η προσπάθεια μας είναι ομαδική και τη χαρακτηρίζει ο ρεαλισμός της κοινής λογικής.

Αλήθεια και κοινή λογική
Η κοινή λογική λέει ότι δίχως ένα πολιτικά ανεξάρτητο, καλά οργανωμένο και αδιάφθορο κράτος, η χώρα είναι αδύνατο να πάει μπροστά. Οι ιδεοληπτικοί μπορούν να ερίζουν για το μέγεθος του κράτους. Η κοινή λογική λέει ότι χρειαζόμαστε ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό κράτος, που σήμερα δεν έχουμε. Η κοινή λογική λέει ότι αν δεν υπάρχει ανταγωνισμός στην αγορά μέσα σ’ ένα πλαίσιο από σαφείς και δεσμευτικούς για όλους κανόνες, οι καταναλωτές ζημιώνονται και η οικονομική ανάπτυξη φθίνει. Η κοινή λογική λέει ότι δεν μπορείς να ξοδεύεις περισσότερα απ’ όσα έχεις και να δανείζεσαι υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών σου.Η κοινή λογική λέει ότι για να είναι η οικονομική ανάπτυξη βιώσιμη πρέπει να είναι φιλική προς το περιβάλλον. Ποιότητα ζωής χωρίς προστασία του περιβάλλοντος είναι αδιανόητη.Η κοινή λογική λέει ότι όταν προσφεύγει ο πολίτης στην Δικαιοσύνη η υπόθεσή του δεν μπορεί να εκδικάζεται έπειτα από πέντε ή δέκα χρόνια. Διαφορετικά, η έννοια του κράτους δικαίου αποδυναμώνεται. Η κοινή λογική λέει ότι τα νοσοκομεία πρέπει να διοικούνται με σύγχρονα συστήματα διοίκησης και όχι με κομματικούς κομισάριους ή συνδικαλιστές.Η κοινή λογική λέει ότι δάσκαλοι και καθηγητές πρέπει να αξιολογούνται, ότι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια πρέπει να λειτουργούν ως κέντρα μάθησης και όχι ως κομματικά ορμητήρια αντικοινωνικών στοιχείων.Η κοινή λογική λέει ότι αξιοποιώντας τις μοναδικές κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες της χώρας οι Έλληνες αγρότες μπορούν να τροφοδοτούν με ποιοτικά προϊόντα τις ευρωπαϊκές αγορές και να μη περιμένουν να ζήσουν από τις επιδοτήσεις, που το 2013 θα καταργηθούν.Στην Ελλάδα ένα πράγμα χρειάζεται: πολιτική βούληση και δράση. Τώρα κι όχι αύριο.

Πρώτο βήμα
Συμμετέχουμε στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009. Είναι η πρώτη μας παρέμβαση για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Είναι το πρώτο βήμα για να σταματήσει ο κατήφορος και να ξαναβρούμε οι Έλληνες την ελπίδα, την αισιοδοξία, και την εμπιστοσύνη.

Μπορούμε
Πως μπορεί να γίνει αυτό;Πρώτον, με την ανατροπή του φαύλου κύκλου της δικομματικής εναλλαγής στην εξουσία. Κάθε μονοκομματική εξουσία, καλείται να επιλέξει ανάμεσα στην εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος και την εξυπηρέτηση των ιδιοτελών συμφερόντων των κομματικών και συντεχνιακών δυνάμεων που την έφεραν στην εξουσία. Και φυσικά επιλέγει το δεύτερο, γιατί αδυνατεί να συγκρουσθεί με δομικά στοιχεία της συγκρότησής της, δηλαδή με τον ίδιο της τον εαυτό. Ένα κόμμα της κοινής λογικής, σοβαρό και υπεύθυνο, θα προσφέρει τις αναγκαίες ψήφους για το σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας και στα δύο μεγάλα κόμματα για να πιέσει να υιοθετηθούν πολιτικές στρατηγικά επωφελείς για τη χώρα. Δεύτερον, με τη συνειδητοποίηση ότι διαθέτουμε ένα μοναδικά περιβαλλοντικό πολιτιστικό, ιστορικό και κυρίως ανθρώπινο (εδώ και στο εξωτερικό) πλούτο, που αν τον αξιοποιήσουμε σωστά - κάνοντας τα αυτονόητα, αυτά που λέει η κοινή λογική - μπορούμε να είμαστε παραπάνω από αισιόδοξοι. Μπορούμε να ξεπεράσουμε την τωρινή κρίση με αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία, ασφάλεια κι αξιοπρέπεια.

Συνυπεύθυνοι
Νιώθουμε συνυπεύθυνοι για την πορεία της πατρίδας μας. Καλούμε όλους τους πολίτες, που μαζί μας αναφωνούν με αγανάκτηση «δεν πάει άλλο», να απεγκλωβιστούν από τα παρακμιακά κομματικά κατεστημένα και να συστρατευθούν μαζί μας. Καλούμε όλους τους προοδευτικούς πολίτες, κεντροαριστερούς και κεντροδεξιούς, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθερους, εκσυγχρονιστές και πραγματιστές, να συνεργασθούμε, ώστε να αναστρέψουμε την ακάθεκτη πορεία μας προς την παρακμή. Η συγκυρία είναι αυτή που επιβάλλει τη παρέμβαση ενός κόμματος καταλύτη. Αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία ίδρυσής του. Γνωρίζουμε το μέγεθος των δυσκολιών. Διακινδυνεύουμε για να πετύχουμε. Δεν γνωρίζουμε αν θα εισακουσθεί η έκκλησή μας. Θέλουμε όμως να μπορούμε να κοιτάμε αύριο στα μάτια τα παιδιά μας και τους φίλους μας λέγοντάς τους: «Εμείς τουλάχιστον τολμήσαμε».

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009