Γυρολόγων εγκώμιο....

του Αντύπα Καρίπογλου

«Some men change their party for the sake of their principles;others their principles for the sake of their party»Winston Churchill

Τις λίγες μέρες που πέρασαν από την ίδρυση της «Δράσης», πολλοί, αντί να ασχοληθούν με τις θέσεις μας, έκριναν σκόπιμο να αναφερθούν στο πολιτικό παρελθόν των πιο προβεβλημένων από μας, του Γιάννη Μπουτάρη, του Στέφανου Μάνου και του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου.

Κι από το πλούσιο σε προσφορά και έργο παρελθόν τους, δεν ξεχώρισαν, έστω για να κρίνουν αρνητικά, τι πράγματα έκαναν οι άνθρωποι αυτοί, αλλά επεσήμαναν ότι στην πολιτική τους πορεία συνεργάστηκαν με περισσότερα από ένα κόμματα. Ο χαρακτηρισμός «γυρολόγοι» επιστρατεύτηκε από δημοσιογράφους, bloggers και κάποιους ιδεοληπτικούς.

Δεν γράφω αυτό το κείμενο για να τους υπερασπιστώ, είναι και οι τρεις τους αρκετά μεγάλα παιδιά για να το κάνουν μόνοι τους! Ούτε το τιτλοφόρησα «Εγκώμιο» για να τους κολακέψω. Το γράφω για να αυτοεγκωμιαστώ!

Αν – όπως το εννοούν οι κήνσορες της πολιτικής συνέπειας – γυρολόγος είναι αυτός που δεν θεωρεί ότι σήμερα πρέπει να ψηφίζει Νέα Δημοκρατία επειδή ο παππούς του ψήφιζε ΕΡΕ πριν 50 χρόνια, αυτός που δεν μπορεί να υποστηρίξει σήμερα τους γιαλαντζή επαναστάτες του ΣΥΡΙΖΑ επειδή στα νιάτα του είχε στρατευτεί στο ΚΚΕ εσωτερικού, αυτός που δεν ελπίζει πια στο ΠΑΣΟΚ, ακριβώς επειδή το 2004 φώναξε με ελπίδα «Γιώργο, άλλαξέ τα όλα» και σήμερα βλέπει ότι το μόνο που άλλαξε είναι ο Γιώργος, τότε δηλώνω υπερηφάνως ότι είμαι κι εγώ γυρολόγος!

Κι αν συνεπής είναι αυτός που θεωρεί ότι πρέπει να κάνει συνέχεια το ίδιο πράγμα, να δίνει πάντοτε την ίδια απάντηση, χωρίς να ακούει ποια είναι κάθε φορά η ερώτηση, τότε χαίρομαι που δεν είμαι συνεπής!

Συνεπέστατος είναι ο πρωθυπουργός μας, πέντε χρόνια δεν κάνει τίποτε με απόλυτη συνέπεια! Συνεπέστατος είναι ο κ. Τσίπρας. Στα δεκαπέντε του έκλεινε τα γυμνάσια ως καταληψίας , στα εικοσιπέντε του έκλεινε τα πανεπιστήμια ως πρωτεργάτης του «φοιτητικού» κινήματος, στα τριανταπέντε του σήμερα, ως πρόεδρος του ΣΥΝ, θέλει να κλείσει ολόκληρο το μαγαζί προτείνοντας 100.000 νέες προσλήψεις στο δημόσιο κι έξοδο από το σύμφωνο σταθερότητας...

Τέτοια συνέπεια δεν με αφορά. Και νομίζω δεν αφορά τους σκεπτόμενους πολίτες. Θα πρεπε να είναι αυτονόητο ότι ο ενεργός πολίτης δικαιούται, αλλά και υποχρεούται να αλλάζει την πολιτική του συμπεριφορά όταν αλλάζουν οι συνθήκες, όταν το κόμμα που υποστήριζε μεταλλάσσεται σε στρατό πλιατσικολόγων της δημόσιας περιουσίας, όταν ο τόπος του βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής και όσοι εμπιστεύτηκε αποδείχτηκαν ανίκανοι.

Η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται «γυρολόγους» σαν κι αυτούς που φτιάξαμε τη «Δράση». Ανθρώπους που αναζητούν καινούργιες λύσεις στα καινούργια, μεγάλα προβλήματα. Ανθρώπους που αλλάζουν οι ίδιοι, για να μπορούν να παρακολουθήσουν έναν κόσμο που αλλάζει γύρω μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ανθρώπους που δεν είναι συνεπείς στο κόμμα τους, στον αρχηγό τους, στα αποτυχημένα στερεότυπα. Είναι, όμως, συνεπείς στον στόχο τους. Να ζήσουν σε μια άλλη Ελλάδα. Καλύτερη.